Gebruikerswaardering: 5 / 5

De oplossing: zeereservaten en duurzame vismethoden. Om levende zeeën terug te krijgen, moeten we stoppen met overbevissing. Ook de walvisjacht. Dat kunnen we bereiken door te kiezen voor duurzame vismethoden en door 40 procent van de zeeën als zeereservaat te beschermen. 

Zeereservaten 

In zeereservaten wordt al het leven helemaal met rust gelaten. Niet alleen de planten en dieren onder water, maar ook zeevogels zoals albatrossen. Hier mag dus niemand vissen, naar olie of gas boren of zand of grind winnen. Zo krijgt het gebied de kans om te herstellen. Daarom vind je daar meer vissoorten en grotere vissen dan erbuiten. Ook het andere zeeleven neemt er toe. 

En wanneer het ecosysteem binnen het zeereservaat weer gezond is, neemt ook het zeeleven buiten het beschermde gebied toe. Dit heeft weer een positief effect op de visserij. 

Sommige zeedieren leggen in hun leven duizenden kilometers af, van de plek waar ze jongen krijgen of eitjes leggen naar hun voedselplaatsen. Paling is een bekend voorbeeld. Maar ook walvissen trekken jaarlijks de halve wereld over. Daarom is een wereldwijd netwerk van aaneengesloten zeereservaten nodig. Zo ver zijn we nog lang niet: alle zeereservaten samen zijn nu 1 procent van de zeeën. 

Duurzame vismethoden 

Dit betekent dat met mate moet worden gevist en alleen op gezonde visbestanden. De methode van vissen of kweken mag geen negatieve gevolgen hebben voor de omgeving en ander zeeleven. Bijvangst, het omploegen van de zeebodem of de vernietiging van mangrovebossen zijn dus uit den boze. 

1460